свято́чна-ўзнёслы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свято́чна-ўзнёслы свято́чна-ўзнёслая свято́чна-ўзнёслае свято́чна-ўзнёслыя
Р. свято́чна-ўзнёслага свято́чна-ўзнёслай
свято́чна-ўзнёслае
свято́чна-ўзнёслага свято́чна-ўзнёслых
Д. свято́чна-ўзнёсламу свято́чна-ўзнёслай свято́чна-ўзнёсламу свято́чна-ўзнёслым
В. свято́чна-ўзнёслы (неадуш.)
свято́чна-ўзнёслага (адуш.)
свято́чна-ўзнёслую свято́чна-ўзнёслае свято́чна-ўзнёслыя (неадуш.)
свято́чна-ўзнёслых (адуш.)
Т. свято́чна-ўзнёслым свято́чна-ўзнёслай
свято́чна-ўзнёслаю
свято́чна-ўзнёслым свято́чна-ўзнёслымі
М. свято́чна-ўзнёслым свято́чна-ўзнёслай свято́чна-ўзнёслым свято́чна-ўзнёслых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

свято́чна-ўрачы́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свято́чна-ўрачы́сты свято́чна-ўрачы́стая свято́чна-ўрачы́стае свято́чна-ўрачы́стыя
Р. свято́чна-ўрачы́стага свято́чна-ўрачы́стай
свято́чна-ўрачы́стае
свято́чна-ўрачы́стага свято́чна-ўрачы́стых
Д. свято́чна-ўрачы́стаму свято́чна-ўрачы́стай свято́чна-ўрачы́стаму свято́чна-ўрачы́стым
В. свято́чна-ўрачы́сты (неадуш.)
свято́чна-ўрачы́стага (адуш.)
свято́чна-ўрачы́стую свято́чна-ўрачы́стае свято́чна-ўрачы́стыя (неадуш.)
свято́чна-ўрачы́стых (адуш.)
Т. свято́чна-ўрачы́стым свято́чна-ўрачы́стай
свято́чна-ўрачы́стаю
свято́чна-ўрачы́стым свято́чна-ўрачы́стымі
М. свято́чна-ўрачы́стым свято́чна-ўрачы́стай свято́чна-ўрачы́стым свято́чна-ўрачы́стых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

свято́чна-цырыманія́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свято́чна-цырыманія́льны свято́чна-цырыманія́льная свято́чна-цырыманія́льнае свято́чна-цырыманія́льныя
Р. свято́чна-цырыманія́льнага свято́чна-цырыманія́льнай
свято́чна-цырыманія́льнае
свято́чна-цырыманія́льнага свято́чна-цырыманія́льных
Д. свято́чна-цырыманія́льнаму свято́чна-цырыманія́льнай свято́чна-цырыманія́льнаму свято́чна-цырыманія́льным
В. свято́чна-цырыманія́льны (неадуш.)
свято́чна-цырыманія́льнага (адуш.)
свято́чна-цырыманія́льную свято́чна-цырыманія́льнае свято́чна-цырыманія́льныя (неадуш.)
свято́чна-цырыманія́льных (адуш.)
Т. свято́чна-цырыманія́льным свято́чна-цырыманія́льнай
свято́чна-цырыманія́льнаю
свято́чна-цырыманія́льным свято́чна-цырыманія́льнымі
М. свято́чна-цырыманія́льным свято́чна-цырыманія́льнай свято́чна-цырыманія́льным свято́чна-цырыманія́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

свято́чна-ўрачы́ста

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
свято́чна-ўрачы́ста - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пра́зднично нареч. па-свято́чнаму, свято́чна; (торжественно) урачы́ста;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прашвэ́ндацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Швэндацца некаторы час. У святочна прыбраным натоўпе Булат прашвэндаўся ўвесь дзень і вечар. Лукша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fierlich

1.

a урачы́сты, свято́чны

2.

adv урачы́ста, свято́чна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

uroczyście

урачыста, па-святочнаму, святочна;

uroczyście obchodzić — урачыста святкаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

трысці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Сцяблінка трыснягу. Я ўспомніў, што татары ў часы паходаў перабіраліся цераз глыбокія рэчкі па дне з трысцінкай у зубах. Карпюк.

2. Тонкая палачка для апоры пры хадзьбе. У лагер палонных .. [Вейс] прыйшоў сам. Важны, святочна апрануты, надушаны адэкалонам і з трысцінкай у руцэ. Ракітны.

3. Тонкая пласцінка ў бёрдзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урачыста, велічна, святочна, па-святочнаму

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)