swędzenie

н. сверб

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

каро́ставы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каросты. Кароставы сверб.

•••

Кароставы клешч гл. клешч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

itch​1 [ɪtʃ] n.

1. сверб (таксама перан.)

2. infml пра́га, нясце́рпнае жада́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заказы́тваць

‘датыкаючыся да скуры, выкліка´ць лёгкае нервовае раздражненне, сверб’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заказы́тваю заказы́тваем
2-я ас. заказы́тваеш заказы́тваеце
3-я ас. заказы́твае заказы́тваюць
Прошлы час
м. заказы́тваў заказы́твалі
ж. заказы́твала
н. заказы́твала
Загадны лад
2-я ас. заказы́твай заказы́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заказы́тваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Háutjucken

n -s сверб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Júckreiz

m -es сверб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

свярбя́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

1. Разм. Тое, што і сверб.

2. Абл. Кароста. [Міхал:] — Адзін раз паспрабуеш.. лекаў [бабкі Трахіміхі], і свярбячкі тваёй як і не было. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kítzel

m -s

1) казыта́нне, шчыко́тка

2) сверб

3) (nach D) ахво́та, сверб (да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

каро́слівы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каросты. Карослівая высыпка. Карослівы сверб. // Хворы каростай; у каросце. Карослівы конь. / у знач. наз. каро́слівы, ‑ага, м.; каро́слівая, ‑ай, ж. Ізалятар для карослівых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сца ’сліна, асца’ (калінк., Сл. ПЗБ), ’балючы сверб падэшвы нагі’ (Нас.). Гл. асца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)