kinswoman

[ˈkɪnz,wʊmən]

n., pl. -women

свая́чка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прышчава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Пакрыты прышчамі, з прышчамі. Прышчаваты твар. □ Да іх адвярнуўся злосны твар прышчаватага рэгістратара. Бядуля. З хаты выйшла прышчаватая дзяўчына — нейкая Нохімава, казалі, сваячка. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паро́ль, ‑я, м.

Сакрэтнае ўмоўнае слова або фраза для апазнавання сваіх людзей на вайсковай службе або ў канспіратыўных арганізацыях. Пароль і адрас Сашу дала сваячка — падпольшчыца Ядзя Дубіцкая. Новікаў.

[Ад фр. parole — слова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

relative​1 [ˈrelətɪv] n. свая́к; свая́чка;

We visit friends and relatives at Christmas. Мы наведваем сяброў і сваякоў на Каляды.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Verwándte

sub m, f -n, -n ро́дзіч, свая́к, свая́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

няблі́зкі, ‑ая, ‑ае.

1. Даволі далёкі. А якім стаў Сож! Ад самай нашай вёскі і да няблізкага сіняга лесу на другім беразе ён раскінуў магутную шырыню вады. Кірэенка.

2. Які не з’яўляецца блізкім родзічам. Жыла ў гэтай хаце нейкая няблізкая сваячка. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

krewna

krewn|a

ж. сваячка;

~e ze strony ojca — сваякі з боку бацькі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Hínterbliebene

sub m, f -n, -n блі́зкі свая́к нябо́жчыка, блі́зкая свая́чка нябо́жчыка; pl сям’я́ нябо́жчыка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

relation [rɪˈleɪʃn] n.

1. pl. relations адно́сіны;

The two countries established diplomatic relations in 1970. Гэтыя дзве краіны ўстанавілі дыпламатычныя адносіны ў 1970 г.

2. су́вязь, канта́кт

3. свая́к; свая́чка;

a close/near relation блі́зкі сваяк

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

родня́ ж.

1. собир. радня́, -ні́ ж.;

2. (родственник) разг. свая́к, -ка́ м., радня́, -ні́ ж.; (родственница) свая́чка, -кі ж., радня́, -ні́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)