братэ́рства, -а, н.

Братні саюз, братняя дружба.

Б. народаў.

Баявое б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

алья́нс, -у, м. (кніжн.).

Саюз, аб’яднанне на аснове дагаворных абавязацельстваў.

Міжнародны кааператыўны а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прафсаю́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: прафесійны саюз.

|| прым. прафсаю́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аб’ядна́нне, -я, н.

1. гл. аб’яднацца, аб’яднаць.

2. Арганізацыя, саюз.

Вытворчае а.

Літаратурнае а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шлюб, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Сямейны саюз мужчыны і жанчыны; сумеснае ўзаконенае жыццё мужчыны і жанчыны.

Зарэгістраваць ш.

Уступіць у ш.

2. Абрад, цырымонія ўступлення ў такі саюз.

Ехаць да шлюбу.

|| прым. шлю́бны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

у́нія, -і, ж. (кніжн.).

Аб’яднанне, саюз.

Дзяржаўная у.

Царкоўная у.

|| прым. унія́цкі, -ая, -ае.

Уніяцкая царква.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

канфедэра́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Саюз, аб’яднанне якіх-н. арганізацый.

Сусветная к. працы.

2. Пастаянны саюз дзяржаў, якія захоўваюць незалежнае (суверэннае) існаванне і аб’ядналіся з мэтай каардынацыі асобных пытанняў (знешнепалітычных і ваенных) у сваёй дзейнасці; адпаведная форма дзяржаўнага ўпарадкавання.

|| прым. канфедэраты́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Бирма́нский Сою́з уст. Бірма́нскі Саю́з.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прафсаю́з м. (прафесі́йны саю́з) профсою́з (профессиона́льный сою́з)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

каалі́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (кніжн.).

Аб’яднанне, саюз (дзяржаў, партый і пад.) для дасягнення агульнай мэты.

|| прым. кааліцы́йны, -ая, -ае.

К. ўрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)