ве́на

‘крывяносны сасуд’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ве́на ве́ны
Р. ве́ны ве́н
Д. ве́не ве́нам
В. ве́ну ве́ны
Т. ве́най
ве́наю		 ве́намі
М. ве́не ве́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бідэ́, нескл., н.

Сасуд, ракавіна для падмывання.

[Фр. bidet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АНГІЯ...

(ад грэч. angeion сасуд),

першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнні адпавядае словам «сасуд», «сасудзістая сістэма», напр. ангіялогія, ангіяспазма.

т. 1, с. 344

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сосу́д м.

1. пасу́дзіна, -ны ж.;

2. биол., анат., бот. сасу́д, -да м.;

кровено́сный сосу́д крывяно́сны сасу́д;

сосу́ды расте́ний сасу́ды раслі́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vessel [ˈvesl] n.

1.fml су́дна, карабе́ль;

nuclearpowered vessels атамахо́ды

2. fml пасу́дзіна, сасу́д;

a measuring vessel мензу́рка

3. anat. сасу́д;

blood vessels крывяно́сныя сасу́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blood vessel

крывяно́сны сасу́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тромб¹, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Згустак крыві, які ўтвараецца ў крывяносным сасудзе ці ў поласці сэрца.

2. Увогуле згустак рэчыва, які закупорвае сасуд, праток.

Лімфатычны т.

|| прым. трамбаты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

артэ́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

1. Крывяносны сасуд, які нясе кроў ад сэрца ва ўсе часткі цела.

2. перан. Шлях зносін (высок.).

Водныя артэрыі.

|| прым. артэрыя́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

А. ціск.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паці́р, ‑а, м.

Літургічны сасуд у выглядзе чашы на высокай ножцы для асвячэння віна і прыняцця прычасця.

[Грэч. potér — чаша.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варо́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. У выразе: варотная вена — буйны вянозны сасуд, які нясе кроў у вароты печані.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)