сартава́цца, ‑туецца; незак.

Зал. да сартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сартава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сартава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гатункава́ць

‘сартаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гатунку́ю гатунку́ем
2-я ас. гатунку́еш гатунку́еце
3-я ас. гатунку́е гатунку́юць
Прошлы час
м. гатункава́ў гатункава́лі
ж. гатункава́ла
н. гатункава́ла
Загадны лад
2-я ас. гатунку́й гатунку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гатунку́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трыерава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Ачышчаць і сартаваць зерне на трыеры. Трыераваць насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sortować

незак. сартаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

assort [əˈsɔ:t] v. сартава́ць; размярко́ўваць; групава́ць; класіфікава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sortíeren

vt сартава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пасартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

1. Раздзяліць паводле сартоў, рассартаваць.

2. і без дап. Сартаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

segregować

незак. размяркоўваць, разбіраць, сартаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)