dozy

[ˈdoʊzi]

adj.

санлі́вы, со́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

drowsy

[ˈdraʊzi]

adj.

санлі́вы; асалаве́лы, асаве́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вераўча́ны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з вяроўкі. Вераўчаная аброць. □ Ішоў, памахваючы доўгай вераўчанай пугай, яшчэ санлівы хлопец-пастух. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

drowsy [ˈdraʊzi] adj. асалаве́лы, санлі́вы, со́нны, які́ дрэмле;

I feel drowsy. Мяне цягне на сон.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дрымо́тны, ‑ая, ‑ае.

Агорнуты дрымотай; санлівы, паўсонны. Дрымотны стан. □ У вёсцы было ціха, паўзмрочна, і адусюль веяла дрымотным спакоем. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

губа́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. З вялікімі тоўстымі губамі. Дома быў толькі адзін санлівы губаты хлопец, які ляжаў на ложку ў пінжаку і ботах. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахарашы́цца, ‑рашуся, ‑рошышся, ‑рошыцца; зак.

Разм. Тое, што і абхарашыцца. Шпакі, паснедаўшы у полі, Пад скрып санлівы жураўля І перадражняць цябе ўволю, І ахарошацца здаля. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрымо́тна,

1. Прысл. да дрымотны.

2. безас. у знач. вык. Пра дрымотны, санлівы стан. У невялікім фальварку пана Казіміра Рэклайціса не толькі ціха, але нават дрымота, сонна. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sleepy [ˈsli:pi] adj.

1. со́нны, санлі́вы;

I feel sleepy. Я хачу спаць.

2. спако́йны;

a sleepy little village со́нная вёсачка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асалаве́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў расслабленым; санлівы, атупелы. Асалавелы выгляд. Асалавелыя вочы. □ Іван і ўраднік надзяваюць шапкі, бяруць пад ручкі асалавелага старшыню і, хістаючыся, вядуць яго з хаты. Сяргейчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)