Ródel

m -s, - спартыўныя са́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́ўзкі, -ая, -ае (разм.).

1. Зусім гладкі, які не стварае трэння і на якім цяжка ўтрымацца; слізкі.

Коўзкая сцежка.

2. Які мае гладкую паверхню і рухаецца шляхам слізгання.

Коўзкія санкі.

|| наз. ко́ўзкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

saneczki

мн. санкі, саначкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

са́начкі, ‑чак; адз. няма.

Разм. Памянш.-ласк. да сані, санкі. Любіш катацца, любі і саначкі вазіць. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раската́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.; каго-што.

Катаючы, надаць вялікую хуткасць каму‑, чаму‑н. Раскатаў санкі і пусціў з гары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падса́нкі, ‑нак; адз. няма.

Спец. Кароткія санкі, што прывязваюцца ззаду да вялікіх саней пры перавозцы доўгіх прадметаў (бярвення, дошак і пад.); каркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подса́нки са́нкі, -нак ед. нет, падса́нкі, -нак ед. нет; ка́ркі, -рак ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вазо́к ’лёгкія прыгожыя санкі’ (парыц., Янк. Мат.). Да воз.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сала́зки

1. в разн. знач. са́нкі, -нак ед. нет, са́начкі, -чак ед. нет;

ката́ться на сала́зках ката́цца на са́нках (са́начках);

2. обл. (челюсти) скі́віцы, -віц мн.;

◊

загну́ть сала́зки загну́ць са́нкі (кі́цу);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sled

[sled]

1.

n.

1) дзіця́чыя са́нкі

2) са́ні, са́нкі pl. only

2.

v.i. (-dd-)

е́зьдзіць у саня́х, на са́нках

3.

v.t.

вазі́ць каго́-што саня́мі, у саня́х, на са́нках

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)