zemdleć

зак. страціць прытомнасць; самлець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

самле́лы

1. потеря́вший созна́ние;

2. занеме́вший, замле́вший;

3. обесси́левший;

1-3 см. самле́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

omdleć

зак. самлець, абамлець, страціць прытомнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

замле́ть сов., прост.

1. (одеревенеть) замле́ць, самле́ць, заняме́ць, здранцве́ць, сшэ́рхнуць;

2. перен. замле́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абме́рці, абамру, абамрэш, абамрэ; абамром, абамраце; пр. абмёр, ‑мерла; зак.

Разм.

1. Самлець, страціць прытомнасць.

2. Знямець ад нечаканага і моцнага ўзрушэння. Абмерці ад страху. □ І ён [Сотнікаў] на секунду абмёр, разгубіўшыся: па вуліцы хутка ішлі двое з вінтоўкамі. Быкаў. // Спыніцца, замерці (пра сэрца).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

óhnmächtig

a

1) бяссі́льны

2) у непрыто́мнасці

~ wérden — стра́ціць прыто́мнасць, самле́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

страх, -у, мн. стра́хі, -аў, м.

1. Пачуццё і стан вельмі моцнага спалоху.

Самлець ад страху.

2. у знач. вык. Страшна (разм.).

Мароз такі — проста с.

3. у знач. прысл. Надзвычай многа (разм.).

Грыбоў у лесе с.!

◊

Набрацца страху — некаторы час знаходзіцца ў стане моцнай боязі.

На свой страх (рабіць што-н.) — на сваю адказнасць, рызыку.

Пад страхам чаго — пад пагрозай.

Трымаць у страху каго-н. — падначаліць сабе пагрозамі.

У страха вочы вялікія — баязліўцу заўсёды страшна (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

помертве́ть сов.

1. (потерять признаки жизни) памярцве́ць, змярцве́ць;

2. (прийти в оцепенение) памярцве́ць, змярцве́ць, самле́ць, абамле́ць;

помертве́ть от стра́ха памярцве́ць (змярцве́ць, самле́ць, абамле́ць) ад стра́ху;

3. (утратить чувствительность, онеметь) здранцве́ць, зняме́ць;

помертве́ть от хо́лода здранцве́ць (зняме́ць) ад хо́ладу;

4. перен. (стать безжизненным, пустынным) памярцве́ць;

о́зеро помертве́ло во́зера памярцве́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́бморок м. непрыто́мнасць, -ці ж.;

па́дать в о́бморок млець (тра́ціць прыто́мнасць);

упа́сть в о́бморок самле́ць (абамле́ць, стра́ціць прыто́мнасць);

в глубо́ком о́бмороке у глыбо́кай непрыто́мнасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здранцвець, самлець, анямець, знямець, адзеравянець, апруцянець; замлець, занямець (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)