Вінагонка ’вінакурня’ (КТС, К. Чорны). Новатвор ад віно́ і гнаць (гл.) замест звычайнага курыць пры існуючым самагонка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
самаго́н, ‑у, м.
Тое, што і самагонка. [Тыталь] ведае Грэчку, не раз яшчэ заходзіў да яго ў хату, частаваўся самагонам.Мележ.Бела-сіні, надта горкі Лезе ў вочы, есць да слёз, Душыць горла дым махоркі, Самагон зрывае нос.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bootleg
[ˈbu:tleg]1.
v.
гнаць самаго́нку
2.
adj.
нелега́льна ро́блены, прадава́ны, самаго́нны
3.
n.
самаго́нкаf.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ханжа́1, ‑ы, м. і ж.
Разм. Прытворна набожны або прытворна дабрадушны чалавек; крывадушнік. І вось рашылі хлопцы выкрыць мараліста, Як кажуць, вывесці ханжу на чыстую ваду.Валасевіч.Звярнуўшыся да ксяндзоў, [Ян] прадаўжаў крычаць: — Дакуль вы будзеце ашукваць народ, вы — дармаеды, езуіты, ханжы?!Пестрак.
ханжа́2, ‑ы, ж.
Разм. Кітайская неачышчаная хлебная гарэлка. //Самагонка наогул. Гэты п’янчужка пісаў і Аксенту заяву, дзеля чаго яны дасталі былі трохі ханжы і разам выпілі.Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Па́така, па́тыка ’густое, цягучае, салодкае рэчыва’ (ТСБМ, Нас.), ’нектар’ (Анох.), ’рэдкі мёд’ (Вешт., Маш.), слаўг., шчуч. ’чысты мёд, які выцек з сотаў’ (Яшк., Бел. лекс., 167). Укр., рус.па́тока ’цукровая патака’, ’мёд без воску’, польск.patoka ’мёд, які выцек з воску’, ’патака’, чэш.patoky ’благое піва, якое ўжо выдыхалася’, ’гушча з соладу’, славен.pátoka ’слабое віно’, серб.-харв.па̏тока ’слабая (апошняя) самагонка’, балг.патока ’слабая ракія, сівуха’. Прасл.patoka, утворанае пры дапамозе прыстаўкі pa‑ (< прасл.po‑) ад tekti > цячы́ (гл.) (Мее, Études, 255; Міклашыч, 347; Фасмер, 3, 217; Махэк₂, 438).