пясча́на-саляны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пясча́на-саляны́ пясча́на-саляна́я пясча́на-саляно́е пясча́на-саляны́я
Р. пясча́на-саляно́га пясча́на-саляно́й
пясча́на-саляно́е
пясча́на-саляно́га пясча́на-саляны́х
Д. пясча́на-саляно́му пясча́на-саляно́й пясча́на-саляно́му пясча́на-саляны́м
В. пясча́на-саляны́ (неадуш.)
пясча́на-саляно́га (адуш.)
пясча́на-саляну́ю пясча́на-саляно́е пясча́на-саляны́я (неадуш.)
пясча́на-саляны́х (адуш.)
Т. пясча́на-саляны́м пясча́на-саляно́й
пясча́на-саляно́ю
пясча́на-саляны́м пясча́на-саляны́мі
М. пясча́на-саляны́м пясча́на-саляно́й пясча́на-саляны́м пясча́на-саляны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

соляно́й саляны́;

соляна́я копь саляна́я капа́льня.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

салясо́с, ‑а, м.

Саляны камбайн, з дапамогай якога адбываецца адначасова прамыўка солі і пагрузка ў вагоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Slzlösung

f -, -en саляны́ раство́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Саля́нка1 ’саляніца’ (ЛА, 5). Дэрыват ад прым. саля́ны, які да соль (гл.).

Саля́нка2 ’мера сыпучых рэчываў у 4 чацверыка’ (Касп.). Да соль (гл.), мабыць, першапачаткова мера солі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

saline2 [ˈseɪlaɪn] adj. chem.

1. салявы́;

saline solution салявы́ раство́р

2. саляны́;

a saline spring саляна́я крыні́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

salt2 [sɔ:lt] adj. салёны; саляны́; засо́лены;

a salt spring саляна́я крыні́ца;

salt pork салані́на, салёная свіні́на;

salt tears го́ркія слёзы;

salt water марска́я вада́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

saline

[ˈseɪli:n]

1.

adj.

1) саляны́

2) з со́льлю або́ солямі

2.

n.

саланча́к -у́ m. (гле́ба, насы́чаная со́лямі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

solny

soln|y

саляны;

kwas ~y — саляная кіслата;

zalewa ~a — расол; (селядцовы) лёк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

градзі́рня

(ад ням. gradieren = згушчаць саляны раствор)

1) спецыяльнае збудаванне для згушчэння саляных раствораў выпарэннем вады;

2) збудаванне ў выглядзе вежы для ахаладжэння вады атмасферным паветрам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)