saltshaker

[ˈsɔltʃeɪkər]

n.

сальні́ца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

solniczka

ж. салянка; сальніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Sálznäpfchen

n -s, - сальні́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Сала́нка ’сальніца’ (віл., Сл. ПЗБ), саля́нка ’тс’ (Бяльк., ТС). З польск. solanka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Sálzfass

n -es, -fässer сальні́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sálzgefäss

n -es, -er сальні́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stréubüchse

f -, -n сальні́ца, пе́рачніца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

castor [ˈkɑ:stə] n. BrE

1. ко́льца, ро́лік (на ножках мэблі)

2. пе́рачніца; сальні́ца;

a set of castors судо́к (для прыпраў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

caster

[ˈkæstər]

n.

1) ко́лца, ро́лік (на но́жках мэ́блі)

2) сальні́ца, пе́рачніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Тузлу́к ‘раствор солі для засолу рыбы, ікры’ (ТСБМ), ‘моцны раствор солі’ (калінк., Арх. ГУ), ‘рыбны расол’ (Сцяшк. Сл.). Запазычана праз укр. ці рус. тузлу́к ‘расол для засолкі рыбы, часцей — ікры’, стараж.-рус. тузлукъ, якія з цюрк. tuzlug (крым.-тат., тат. tuzlug ‘сальніца, расол, падліва’), утворанага пры дапамозе суф. ‑lug ад tuz‑ ‘соль’ (Фасмер, 4, 116; Анікін, 561; Аракін, Тюркизмы вост.-слав., 115–116; ЕСУМ, 5, 670).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)