Verbum

пасто́й, -ю, м.

Стаянка войск, ваенных на прыватных кватэрах.

Развесці салдат на п.

мушкецёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Салдат, узброены мушкетам.

|| прым. мушкецёрскі, -ая, -ае.

жаўне́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст).

Салдат польскай арміі.

|| прым. жаўне́рскі, -ая, -ае.

дзедаўшчы́на, -ы, ж.

У арміі: нераўнапраўныя і зневажальныя адносіны стараслужачых да маладых салдат, навабранцаў.

намуштрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго.

Навучыць каго-н. муштроўкай, вышкаліць.

Н. салдат.

запасні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Ваеннаабавязаны запасу, а таксама салдат запасной воінскай часці.

адваява́цца, -ваю́юся, -ваю́ешся, -ваю́ецца; -ваю́йся; зак. (разм.).

Тое, што і адваяваць (у 3 знач.).

Адваяваўся салдат.

паве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Пераклічка, якая робіцца для праверкі наяўнасці людзей.

Ранішняя п. салдат.

ра́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Воін, баец (уст. і высок.).

2. У царскай Расіі: радавы салдат дзяржаўнага апалчэння.