lettuce [ˈletɪs] n. сала́т(а) (расліна)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Ласата́ ’салат’ (паўд.-усх., КЭС) — з салата ў выніку метатэзы. Да салат (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скі́слы, -ая, -ае.

1. Пракіслы, які стаў кіслым.

С. салат.

Скіслая сыроватка.

2. перан. Які страціў бадзёрасць, стаў вялым.

Што гэта ты нейкі с.?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fruit salad [ˌfru:tˈsæləd] n. сала́т з фру́ктаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крэве́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Невялікі ядомы марскі рак; мяса гэтага рака.

Салат з крэветак.

|| прым. крэве́тачны, -ая, -ае.

Крэветачнае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лату́к, -у́, м.

Травяністая расліна, некаторыя віды якой ужыв. ў ежу (салат), выкарыстоўваюцца ў медыцыне і інш.

Салатны л.

|| прым. лату́кавы, -ая, -ае.

Латукавае лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

coleslaw

[ˈkoʊlslɔ]

n.

капу́сны сала́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рады́ска, -і, ДМ -ды́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Агародная расліна сямейства крыжакветных з ядомым круглым або падоўжаным коранем, звычайна белай або чырванаватай мякаццю і чырвонай скуркай.

Салат з радыскі.

|| прым. рады́скавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cocktail [ˈkɒkteɪl] n. кактэ́йль;

fruit cocktail фрукто́вы сала́т;

prawn cocktail заку́ска з ву́стрыцаў з со́усам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сала́та ’аднагадовая агародная расліна’, ’страва з лісцяў гэтай расліны’, ’халодная страва з парэзанай сырой або варанай гародніны, часам мяса, рыбы і пад., палітых якім-небудзь соусам’ (ТСБМ, Бяльк., Сцяшк., Кіс., Байк. і Некр., Сл. ПЗБ). З польск. sałata ’тс’ (Кюнэ, Poln., 95), якое з італ. insalata, salata ’пасоленая гародніна’ ад італ. salare ’саліць’; у аснове ляжыць лац. sal ’соль’; гл. Голуб-Ліер, 430. Ст.-бел. салата (XVII ст.) узыходзіць да ст.-польск. salata (Булыка, Лекс. запазыч., 151). Варыянт сала́т з рус. сала́т, аб якім гл. Фасмер, 3, 549.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)