Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
saline
[ˈseɪli:n]1.
adj.
1) саляны́
2) з со́льлю або́ солямі
2.
n.
саланча́к -у́m. (гле́ба, насы́чаная со́лямі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Баліна ’саланчак’ (ст.-бел., Нас. гіст.). Бясспрэчна, да бел.ба́лка ’роў; гразкая яма на дарозе; гразкая дарога’ (Яшкін), рус.ба́лка, укр.ба́лка, ба́вка ’стэпавы яр’, ба́лище ’тс’ і ’вузкая, доўгая даліна’. Польск.bałka ’маленькае возера; яр’ (мабыць, з укр.). Словы вельмі цёмнага паходжання. Думаюць аб: 1) роднаснасці з слав.bolto ’багна’, літ.balà ’тс’, ст.-в.-ням.pfuol ’лужына, багнішча’ і г. д. Бернекер, 40; Мюлейбах–Эндзелін, 1, 253; 2) роднаснасці з тапанімічнай назвай Балка́н (Сабалеўскі, РФВ, 71, 439); 3) запазычанні з цюрк. моў (тур.bulak ’крыніца’ і г. д.; Развадоўскі, RS, 2, 103; кірг.balkaš ’багністае месца’, Фасмер, RS, 3, 255 і наст.). Параўн. яшчэ Мацэнаўэр, Cizí sl., 103; Фасмер, 1, 115–116. Шпэхт (Ursprung, 318, 116, 120) выстаўляе і.-е корань *bhel‑, *bher‑ ’шэры’. Няпэўна. Цікавай з’яўляецца думка пра сувязь з такімі словамі, як обвал, провал і г. д. (так ужо Нас. гіст.). Адносна гэтай магчымасці параўн. і серб.-харв.о̏бала ’бераг’ (< *обвала; упершыню Брандт, РФВ, 18, 7).