тытуля́рны, -ая, -ае.

У выразе: тытулярны саветнік — у царскай Расіі: грамадзянскі чын дзявятага класа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́цкі, -ая, -ае (уст.).

Першая частка назваў некаторых грамадзянскіх чыноў у дарэвалюцыйнай Расіі.

С. саветнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

візі́р

‘саветнік’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. візі́р візі́ры
Р. візі́ра візі́раў
Д. візі́ру візі́рам
В. візі́ра візі́раў
Т. візі́рам візі́рамі
М. візі́ру візі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

титуля́рный / титуля́рный сове́тник уст. тытуля́рны саве́тнік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

councillor [ˈkaʊnsələ] n.

1. член саве́та

2. саве́тнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тытуля́рны: т. саве́тнік ист. титуля́рный сове́тник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́цкі ста́тский;

с. саве́тнік — ист. ста́тский сове́тник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́цкі, ‑ая, ‑ае.

У дарэвалюцыйнай Расіі — у складзе пазваў некаторых грамадзянскіх чыноў. Стацкі генерал. Стацкі саветнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

SchR

= Schulrat – школьны саветнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кале́жскі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да калегіі (у 3 знач.). // Як састаўная частка назваў чыноў у цывільных установах дарэвалюцыйнай Расіі. Калежскі рэгістратар. Калежскі асэсар. Калежскі саветнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)