титуля́рный / титуля́рный сове́тник уст. тытуля́рны саве́тнік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

councillor [ˈkaʊnsələ] n.

1. член саве́та

2. саве́тнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тытуля́рны: т. саве́тнік ист. титуля́рный сове́тник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́цкі ста́тский;

с. саве́тнік — ист. ста́тский сове́тник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́цкі, ‑ая, ‑ае.

У дарэвалюцыйнай Расіі — у складзе пазваў некаторых грамадзянскіх чыноў. Стацкі генерал. Стацкі саветнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

SchR

= Schulrat – школьны саветнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кале́жскі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да калегіі (у 3 знач.). // Як састаўная частка назваў чыноў у цывільных установах дарэвалюцыйнай Расіі. Калежскі рэгістратар. Калежскі асэсар. Калежскі саветнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́йны та́йный; негла́сный;

○ ~нае галасава́нне — та́йное голосова́ние;

т. саве́тнік — ист. та́йный сове́тник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сове́тник

1. (дающий совет) дара́дчык, -ка м.;

2. (должностное лицо) саве́тнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́тский уст.

1. см. шта́тский;

2. (о чине) ста́цкі;

ста́тский сове́тник ста́цкі саве́тнік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)