рэгбі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца рэгбі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэгбі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэгбі. Рэгбійны чэмпіянат. // Які прызначаны, служыць для гульні ў рэгбі. Рэгбійнае поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ре́гби спорт. рэ́гбі нескл., ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэгбі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Ігрок у рэгбі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rugby [ˈrʌgbi] n. sport рэ́гбі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rugby

[ˈrʌgbi]

n.

рэ́гбі indecl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

test match [ˈtestˌmætʃ] n. sport міжнаро́дны матч па крыке́це або́ рэ́гбі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Rugby

[rakbi:]

n -s спарт. рэ́гбі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rugby

нескл. н. спарт. [ragby] рэгбі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

галкі́пер

(англ. goalkeeper, ад goal = вароты + keeper = стораж)

варатар у футболе, хакеі,рэгбі, ватэрпола.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)