inspector [ɪnˈspektə] n. інспе́ктар; кантралёр; рэвізо́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

auditor [ˈɔ:dɪtə] n.

1. аўды́тар, рэвізо́р, фіна́нсавы кантралёр

2. во́льны слуха́ч (каледжа, універсітэта)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Revsor

[-v-]

m -s, -sren рэвізо́р, кантралёр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rewizor

м. рэвізор;

гл. rewident 1

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rewident

м.

1. рэвізор;

2. чыг. аглядчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наво́дмаш, прысл.

Размахнуўшыся, з сілай, з размаху. Блішчынскі падняўся, ушчыльную падступіў да Юрыя і, пазіраючы некуды ў сцяну, наводмаш ударыў яго кулаком па твары. Навуменка. Рэвізор перакінуў білеты з рукі ў руку, патасаваў і неяк наводмаш шпурнуў іх у куток вагона пад самыя дзверы. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

controller

[kənˈtroʊlər]

n.

1) кантралёр -а m.; рэвізо́рm.; інспэ́ктар -а m.

2) Tech. рэгуля́тар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lustrator

м. уст. інспектар; рэвізор, кантралёр;

lustrator podatkowy — падатковы інспектар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

auditor

[ˈɔdətər]

n.

1) аўды́тар -а, рэвізо́рm., фіна́нсавы кантралёр

2) слуха́ч -а́ m.

3) во́льны слуха́ч на ўнівэрсытэ́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ілюстра́тар. Ст.-бел. иллюстраторъ, олюстраторърэвізор’ (1710 г.) запазычана з лацінскага праз польскае пасрэдніцтва (Булыка, Лекс. запазыч., 23) ці непасрэдна (Булыка, Зала зыч.). Сучасная семантычная структура сфарміравалася, відаць, пад уплывам рускай мовы, для якой адпаведную ролю адыгралі нямецкая ці французская. Крыніца: лац. illustrator ’той, хто асвятляе’. Дзеяслоў ілюстрава́ць з лац. illustrare ’асвятляць, упрыгожваць’ праз польск. ilustrować. Тым жа шляхам ілюстра́цыя з лац. illustratio ’выява, жывое апісанне’. Гл. SWO, 297–298; Фасмер, 2, 127; Шанскі, 2, I, 51–52.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)