rycerz

м. рыцар;

błędny rycerz — вандроўны рыцар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

knight-errant

вандро́ўны ры́цар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

іда́льга, гіда́льга

(ісп. hidalgo)

дробнамаянтковы рыцар у сярэдневяковай Іспаніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

паладзі́н, ‑а, м.

1. Уст. Доблесны рыцар, адданы свайму гаспадару або даме. // перан., іран. Пра чалавека, адданага якой‑н. ідэі або асобе.

2. У сярэдневяковай літаратуры — паплечнік Карла Вялікага або караля Артура.

[Фр. paladin, ад лац. palatinus — прыдворпы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

knight

[naɪt]

n.

1) ры́цар -а m.

2) ша́хматны конь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Паладзі́н ’доблесны рыцар, адданы свайму гаспадару або даме’ (ТСБМ). З рус. палади́н ’тс’ (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 79), дзе праз ням. Paladin ад італ. paladino з лац. palatīnus ’дварцовы саноўнік’ (Фасмер, 3, 190).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

stalwart [ˈstɔ:lwət] adj.

1. fml мо́цны, ду́жы, мажны́

2. му́жны, сто́йкі, рашу́чы;

a stalwart will непахі́сная во́ля;

a stalwart knight адва́жны ры́цар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

забра́ла, ‑а, н.

Частка шлема, якой прыкрываецца твар, каб засцерагчыся ад удараў. Здаецца, зараз з цаглянай вежы вылезе рыцар і скажа: — Стой! На твар забрала апусціць нізка. А. Вольскі.

•••

З адкрытым (паднятым) забралам — адкрыта, не ўтойваючы сваіх сапраўдных намераў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rítterlich

a

1. ры́царскі 2.

adv па-ры́царску, як ры́цар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Teutonic

[tuˈtɑ:nɪk]

adj.

1) старагерма́нскі

2) няме́цкі, тэўто́нскі

Teutonic knight — тэўто́нскі ры́цар, крыжа́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)