абра́давы, ‑ая, ‑ае.

Які выконваецца ў час абраду; звязаны з абрадам. Абрадавы рытуал. Абрадавая паэзія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rite [raɪt] n. абра́д, рытуа́л;

funeral rites пахава́льныя абра́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rytuał, ~u

м. рытуал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ritual​1 [ˈrɪtʃuəl] n.

1. рытуа́л

2. звы́чай; цырымо́нія, асаблі́ва традыцы́йная

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сакрамента́льны sakramentál, gehéiligt, héilig;

сакрамента́льны рытуа́л ein sakramentáler Rítus

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Rituál

n -s, -e i -i¦en рэл. рытуа́л, кано́н, абра́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

observance [əbˈzɜ:vəns] n.

1. прытры́мліванне, выкана́нне (законаў, правілаў, звычаяў і да т.п.)

2. звыч. pl. абра́д, звы́чай, рытуа́л;

ritual observances рытуа́льныя абра́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rite

[raɪt]

n.

1) абра́д, рытуа́л -у m.

rite of baptism — абра́д хро́сту

2) звы́чай -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

officiate [əˈfɪʃieɪt] v.

1. (at) выко́нваць рытуа́л;

officiate at a wedding спраўля́ць абра́д шлю́бу

2. выко́нваць абавя́зкі;

officiate as host быць за гаспадара́;

officiate as chairman старшы́нстваваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ceremonial

[,serəˈmoʊniəl]

1.

adj.

1) фарма́льны

2) абра́давы, рытуа́льны

2.

n.

1) цырыманія́л -у m.

2) абра́д, рытуа́л -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)