пастэ́ль, -і, мн. -і, -ей, ж.

Мяккія каляровыя алоўкі для жывапісу, а таксама выкананы імі рысунак.

|| прым. пастэ́льны, -ая, -ае.

Пастэльныя таны (мяккія, няяркія).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падрысава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што.

1. Тое, што і падмаляваць (у 1 знач.).

2. Падправіць (рысунак).

П. партрэт.

|| незак. падрысо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клішэ́, нескл., н. (спец.).

1. Рэльефны рысунак, чарцёж і пад. на метале, зробленыя для паліграфічнага ўзнаўлення ў друку.

Металічнае к.

2. Збіты выраз, фраза.

Гатовае к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чертёж чарцёж, -цяжа́ м., рысу́нак, -нка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каранда́шный каранда́шны, ало́ўкавы;

каранда́шный рису́нок рысу́нак ало́ўкам (карандашо́м).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клятча́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ўзор, рысунак у клетку. Клятчастая хустка. Клятчастая кашуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

літахрамі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Спец. Друкаваць літаграфскім спосабам у фарбах. Літахраміраваць рысунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падтушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак., што.

Паправіць тушшу ў асобных месцах; нанесці цені, зацямніць. Падтушаваць рысунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ábzeichnung

f -, -en ко́пія; рысу́нак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́нтурны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да контуру. Контурны рысунак.

•••

Контурная карта гл. карта.

Контурная лінія гл. лінія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)