уласці́васць, -і, мн. -і, -ей, ж.

Характэрная асаблівасць, рыса, прымета каго-, чаго-н.

Валодаць якімі-н. уласцівасцямі.

У. спадчыннасці арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вертыка́льны вертика́льный; отве́сный;

~ная ры́са — вертика́льная (отве́сная) черта́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злучо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

Кароткая рыска (-), якая ўжыв. як знак пераносу або як злучальная рыса паміж словамі, напр., дзе-небудзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штрых, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Тонкая рыса, лінія.

Ш. на чарцяжы.

2. перан. Характэрны момант, дэталь, падрабязнасць.

Штрыхі з біяграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неад’е́мны, -ая, -ае. (кніжн.).

Які з’яўляецца састаўной, арганічнай часткай каго-, чаго-н.; неадрыўны.

Народнасць — неад’емная рыса творчасці Якуба Коласа.

|| наз. неад’е́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

failing [ˈfeɪlɪŋ] n. недахо́п, адмо́ўная ры́са, хі́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ро́счырк, -у, мн. -і, -аў, м.

Дадатковая рыса да апошняй літары ў чыім-н. подпісе ў выглядзе размашыстай завітушкі.

Распісацца з росчыркам.

|| прым. ро́счыркавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Charákterzug

[ka-]

m -s, -e ры́са хара́ктару, характэ́рная ры́са

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

characteristic​1 [ˌkærəktəˈrɪstɪk] n. адме́тная ры́са; характэ́рная асаблі́васць; уласці́васць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

раздзяля́льны раздели́тельный;

~ная ры́са — раздели́тельная черта́;

р. злу́чнік — грам. раздели́тельный сою́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)