ру́шыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ру́шу ру́шым
2-я ас. ру́шыш ру́шыце
3-я ас. ру́шыць ру́шаць
Прошлы час
м. ру́шыў ру́шылі
ж. ру́шыла
н. ру́шыла
Загадны лад
2-я ас. ру́ш ру́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час ру́шыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кандыцыяні́раваць, ‑руш, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Прывесці (прыводзіць) у адпаведнасць з пэўнымі нормамі, патрабаваннямі. Кандыцыяніраваць збожжа. Кандыцыяніраваць паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

marsch!

int ідзі́!; марш!, руш!

~! ~! — бяго́м марш [руш]!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

марш​II межд. марш;

ша́гом марш! воен. ша́гам марш! кро́кам руш!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Нятры́м (нетримъ) ’не руш’: Не тримъ мойго; ’хай, няхай’: Не тримъ говбриць (Нас.). Паводле Насовіча (там жа), ад трымаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

fryza

ж.

1. руш;

2. буд. карніз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Нязы́м (незым) выкл. ’не чапай, не руш; хай, няхай© злуй. ’дапусцім’ (Нас.). Параўн. рус. незым, незымай ’хай, няхай’, што ўказвае на зыходнае замать, бел. займаць ’рухаць’ (Нас.), гл. імаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ша́гом нареч. ступо́ю, кро́кам;

е́хать ша́гом е́хаць ступо́ю;

◊

ша́гом марш! воен. кро́кам марш! (кро́кам руш!)

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вяць ’вянуць’ (КТС, Я руш.). Як паказваюць славянскія формы (бел. вянуць, укр. вʼянути, рус. вянуть, польск. więdnąć, в.-луж. wjadnyć, чэш. vadnouti, слав. vädnúť, серб.-харв. ве̏нути, славен. véniti, балг. ве́на, вя́на), бел. вяць з’яўляецца другасным. Гл. вянуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

start, ~u

м.

1. старт;

2. старт; пачатак;

start! — старт!; руш!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)