пяцідзесяцірублёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Вартасцю ў пяцьдзесят рублёў. Пяцідзесяцірублёвая аблігацыя.

2. Коштам у пяцьдзесят рублёў. Пяцідзесяцірублёвы пярсцёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

два́ццаць, -і́, -ццю́, ліч. кольк.

Лік і колькасць 20.

Д. дзеліцца на пяць.

Д. рублёў.

|| парадк. двацца́ты, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзесяцірублёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Вартасцю ў дзесяць рублёў. Дзесяцірублёвы білет. Дзесяцірублёвая асігнацыя.

2. Коштам у дзесяць рублёў. Дзесяцірублёвы капялюш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сторублёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Вартасцю, коштам у сто рублёў. Сторублёвы касцюм.

2. Сумай, размерам у сто рублёў. Сторублёвая прэмія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запрацава́ць¹, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак., што (разм.).

Зарабіць працай.

З. пяцьсот тысяч рублёў.

|| незак. запрацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

імперыя́л, ‑а, м.

Руская залатая манета (з 1775 г. вартасцю 10 рублёў, а пасля 1897 г. да рэвалюцыі — 15 рублёў).

[Ад лац. imperialis — імператарскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўімперыя́л, ‑а, м.

Залатая манета ў дарэвалюцыйнай Расіі, роўная палавіне імперыяла (вартасцю 5 рублёў, а пасля 1897 г. — 7 рублёў 50 капеек).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяцірублёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Вартасцю ў пяць рублёў. Пяцірублёвая аблігацыя.

2. Коштам у пяць рублёў. На сцяне весела цікаў пяцірублёвы гадзіннік. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завінава́ціцца, -ва́чуся, -ва́цішся, -ва́ціцца; зак., каму (разм.).

Узяць у доўг, стаць даўжніком.

Я суседцы завінавацілася дваццаць тысяч рублёў.

|| незак. завінава́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адступны́, -а́я, -о́е (уст.).

Які даецца каму-н. за згоду адмовіцца, адступіцца ад каго-, чаго-н.

Адступныя грошы.

Сто тысяч рублёў адступнога (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)