каўбо́йка ж. (шляпа, рубашка) ковбо́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́йка​I (рубашка) ма́йка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ковбо́йка (шляпа, рубашка) каўбо́йка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крухма́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад крухмаліць.

2. у знач. прым. Крухмальны, накрухмалены. Крухмаленая рубашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́маклы, ‑ая, ‑ае.

1. Прамоклы; мокры. Пінжак — далоў, далоў — рубашка; Камашы вымаклыя — з ног... Бялевіч.

2. Які загінуў ад празмерная вільгаці. Вымаклыя пасевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наце́льнік, ‑а, м.

Матроская паласатая трыкатажная рубашка, якая надзяваецца на цела. Юрка Федарынчык, зняўшы пінжак і застаўшыся ў адным матроскім нацельніку, нервова перабіраў рычажкі радыёстанцыі. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́йка I ж. (рубашка) ма́йка

ма́йка II ж., зоол. ма́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апа́ш

1. сущ. апа́ш, -ша м.;

2. прил. апа́ш нескл.;

руба́шка апа́ш кашу́ля апа́ш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

те́льник м.

1. (нижняя рубашка) прост. ні́жняя кашу́ля;

2. уст. (нательный крест) наце́льны крыж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абало́нка ж.

1. в разн. знач. оболо́чка;

слі́зістая а. — сли́зистая оболо́чка;

а. аэраста́та — оболо́чка аэроста́та;

2. спец. (оболочка) руба́шка;

а. ко́кана — руба́шка ко́кона;

3. обл. стекло́ в окне́;

○ мазгава́я а. — мозгова́я оболо́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)