zrozpaczony

zrozpaczon|y

роспачны;

jestem ~y — я ў роспачы;

~е spojrzenie — роспачны позірк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нязно́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць нязноснага (у 1 знач.). Сцяпан прыдушыў у сабе роспачны енк і з яшчэ большай нязноснасцю адчуў уладарную патрэбу есці. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

disconsolate

[dɪsˈkɑ:nsələt]

adj.

несуце́шны, няўце́шны; няшча́сны; у ро́спачы, ро́спачны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rozpaczliwy

rozpaczliw|y

роспачны, адчайны;

~a walka — адчайная барацьба;

~y krzyk — адчайны (роспачны) крык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адча́йны

1. (роспачны) verzwéifelt, hóffnungslos;

2. (адважны) tóllkühn, wághalsig, verwégen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

desperacki

роспачны; адчайны;

krok desperacki — адчайны крок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лю́дцы, ‑аў; адз. няма.

Разм. Ласк. да людзі (у 1 знач.). [Міхайла:] — Паменяце мае словы, людцы. Народ усё роўна цара скіне. Бядуля. Нечакана балота абудзіў роспачны чалавечы крык. — Ратуйце, тану! Людцы добрыя, ратуйце! Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

desperate [ˈdespərət] adj.

1. ро́спачны, адча́йны, безнадзе́йны

2. : He is desperate for money. Ён мае вялікую патрэбу ў грошах.

3. : а desperate criminal закаране́лы злачы́нец/злачы́нца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

desperate

[ˈdespərət]

adj.

1) ро́спачны, адча́йны, по́ўны адча́ю

a desperate robber — адча́йны рабаўні́к

a desperate act — ро́спачны ўчы́нак

2) ве́льмі пава́жны або́ небясьпе́чны (пра хваро́бу)

3) безнадзе́йны; кра́йні, кра́йне благі́ (пра абста́віны)

desperate remedy — кра́йнія ме́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

распачлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і роспачны. Сярод шуму і гуду пажару, трэску і грукату падаўшых перагарэлых бэлек і сцен чуліся распачлівыя, надрыўныя крыкі людзей. Колас. З цемры даносіўся ціхі плач жанчыны, у голасе якой адчувалася нешта набалелае, бяссільнае, распачлівае. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)