першабы́тна-ро́давы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
першабы́тна-ро́давы |
першабы́тна-ро́давая |
першабы́тна-ро́давае |
першабы́тна-ро́давыя |
| Р. |
першабы́тна-ро́давага |
першабы́тна-ро́давай
першабы́тна-ро́давае |
першабы́тна-ро́давага |
першабы́тна-ро́давых |
| Д. |
першабы́тна-ро́даваму |
першабы́тна-ро́давай |
першабы́тна-ро́даваму |
першабы́тна-ро́давым |
| В. |
першабы́тна-ро́давы (неадуш.)
першабы́тна-ро́давага (адуш.) |
першабы́тна-ро́давую |
першабы́тна-ро́давае |
першабы́тна-ро́давыя (неадуш.)
першабы́тна-ро́давых (адуш.) |
| Т. |
першабы́тна-ро́давым |
першабы́тна-ро́давай
першабы́тна-ро́даваю |
першабы́тна-ро́давым |
першабы́тна-ро́давымі |
| М. |
першабы́тна-ро́давым |
першабы́тна-ро́давай |
першабы́тна-ро́давым |
першабы́тна-ро́давых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
абшчы́нна-ро́давы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абшчы́нна-ро́давы |
абшчы́нна-ро́давая |
абшчы́нна-ро́давае |
абшчы́нна-ро́давыя |
| Р. |
абшчы́нна-ро́давага |
абшчы́нна-ро́давай
абшчы́нна-ро́давае |
абшчы́нна-ро́давага |
абшчы́нна-ро́давых |
| Д. |
абшчы́нна-ро́даваму |
абшчы́нна-ро́давай |
абшчы́нна-ро́даваму |
абшчы́нна-ро́давым |
| В. |
абшчы́нна-ро́давы (неадуш.)
абшчы́нна-ро́давага (адуш.) |
абшчы́нна-ро́давую |
абшчы́нна-ро́давае |
абшчы́нна-ро́давыя (неадуш.)
абшчы́нна-ро́давых (адуш.) |
| Т. |
абшчы́нна-ро́давым |
абшчы́нна-ро́давай
абшчы́нна-ро́даваю |
абшчы́нна-ро́давым |
абшчы́нна-ро́давымі |
| М. |
абшчы́нна-ро́давым |
абшчы́нна-ро́давай |
абшчы́нна-ро́давым |
абшчы́нна-ро́давых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
абшчы́нна-ро́давы ист. общи́нно-родово́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
tribal [ˈtraɪbl] adj. ро́давы, племянны́;
triballanguages мо́вы плямёнаў;
a tribal system ро́давы лад
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
радавы́³, -а́я, -о́е.
1. Які мае адносіны да роду (у 2 знач.).
Р. абрад.
2. Спадчынны, родавы.
Радавая маёмасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
родово́йII мед. ро́давы;
родовы́е бо́ли ро́давыя бо́лі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
tribal
[ˈtraɪbəl]
adj.
пляме́нны; ро́давы
tribal system — ро́давы лад
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
генты́льны
(лац. gentilis)
родавы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
патрыманія́льны
(лац. patrimonialis)
спадчынны, родавы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
◎ Ланок ’загваздка ў санях, калёсах’ (Бес.) — родавы варыянт да ўкр. ланка ’звяно ў лунцугу’, ’плеценая частка пугг.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)