перарашы́ць, -рашу́, -рэ́шыш, -рэ́шыць; -рэ́шаны і -раша́ны; зак., што.

Рашыць іншым спосабам.

П. задачу.

|| незак. перарэ́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да рашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́шаны (о математической задаче) решённый; см. рашы́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перараша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Рашыць усё, многае. Перарашаць усе задачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Рашыць усё, многае, перарашаць.

П. усе задачы.

2. і без дап. Рашаць некаторы час.

Парашаў з гадзіну і спыніўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двая́ка, прысл.

Двума спосабамі, у двух відах, формах і пад. Задачу можна рашыць дваяка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Рашыць усё, многае, перарашаць.

2. і без дап. Рашаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассудзі́ць, -суджу́, -су́дзіш, -су́дзіць; -су́джаны; зак.

1. каго-што. Разабраўшы абставіны, факты, вырашыць, хто правы, хто вінаваты.

Р. спрэчку.

Людзі нас рассудзяць.

2. Абдумаць, рашыць, разважыць.

Сама сабе рассуджу.

|| незак. рассу́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Наду́м ’мысленнае рашэнне’ (Бяльк.). Аддзеяслоўны назоўнік, параўн. надумацца ’задумаць, рашыць, одум ’разважанне, роздум’. Гл. думаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

единоли́чно нареч.

1. аднаасо́бна;

2. асабі́ста, індывідуа́льна;

единоли́чно реши́ть асабі́ста (індывідуа́льна) рашы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)