rozgniatać

незак. раздушваць, расціскаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

crush​2 [krʌʃ] v.

1. мяць, камячы́ць

2. ці́снуць, душы́ць, расціска́ць

3. знішча́ць, ні́шчыць, падаўля́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разда́вливать несов.

1. расціска́ць, разду́шваць;

2. перен. разда́ўліваць; см. раздави́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozkurczać

незак. расціскаць; разгінаць; выпростваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

málmen

vt расціска́ць, разду́шваць, расціра́ць (на парашок)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

расціска́цца несов.

1. разда́вливаться;

2. разжима́ться;

1, 2 см. расці́снуцца;

3. страд. разда́вливаться; разжима́ться; см. расціска́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разжима́ть несов.

1. (кулак) расціска́ць, раскаме́чваць, разніма́ць;

2. (зубы) расшчэ́пліваць, разніма́ць; (губы) расту́льваць;

3. (пружину и т. п.) распуска́ць, адпуска́ць, паслабля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дави́ть несов.

1. ці́снуць;

пар в цили́ндре да́вит на по́ршень па́ра ў цылі́ндры ці́сне на по́ршань;

2. (душить) душы́ць;

3. (мять, разминать) душы́ць, расціска́ць, ці́снуць;

дави́ть я́годы душы́ць (расціска́ць) я́гады;

4. перен. (притеснять) душы́ць, гне́сці, прыгнята́ць; (о чувствах) гне́сці; (принуждать) патрабава́ць;

тоска́ меня́ да́вит туга́ мяне́ гняце́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тру́шчыць ‘біць, ламаць, крышыць, разбураць крохкае, далікатнае’ (Янк. 3.), тры́шчыць ‘тс’ (Нас.), трю́шчыць ‘тс’ (Бяльк.), тру́шчыць ‘многа есці неспажыўнога’ (Янк. 3.), ‘есці са смакам, з апетытам’ (Адм.), ‘есці, хрумстаць’ (іўеў., Сл. ПЗБ), тру́шчыць, тро́шчыць ‘ламаць, разбіваць; есці з хрустам’ (ТС), трушчэ́ць ‘расціскаць’, ‘лузаць арэхі’ (Варл., капыл., ЛА, 1), трушчэ́ць, трушча́ць ‘хрусцець (пра снег, лёд пад нагамі)’ (Нас., Байк. і Некр.). Відаць, узыходзіць да труск ‘друзачкі, дробныя частачкі’ з варыянтным вакалізмам, характэрным для экспрэсіўных слоў (Сной у Бязлай, 4, 233), параўн. тру́сціць ‘ламаць, разбіваць на кавалкі’ (Нас., Некр. і Байк.). Параўн. укр. дыял. тру́щити ‘лушчыць’, якое разглядаецца як вынік кантамінацыі трощити ‘ламаць, разбіваць’ і лущити ‘лушчыць’ (ЕСУМ, 5, 662). Падабенства з літ. triùškinti, дыял. triùškyti ‘біць, разбіваць з хрустам’, triuškéti ‘хрумстаць пры разжоўванні ежы’ насуперак Лаўчутэ (Балтизмы, 133) не дае падстаў лічыць запазычаннем.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

quétschen

1.

vt

1) душы́ць, мяць, расціска́ць

etw. breit ~ — расплю́шчваць што-н.

etw. weich ~ — мяць што-н. да мя́ккага ста́ну

2) прыці́снуць, ушчамі́ць

sich (D) éinen Fínger ~ — ушчамі́ць сабе́ па́лец

3) канту́зіць

2.

(sich) штурха́цца, знахо́дзіцца ў це́сных умо́вах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)