roztracać

незак. растрачваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

marnotrawić

незак. раскідаць, растрачваць, марнатравіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

defraudować

незак. юр. растрачваць; раскрадаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

embezzle

[imˈbezəl]

v.t.

1) прысабе́чваць, кра́сьці

2) растра́чваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

растра́чвацца несов.

1. растра́чиваться; расхо́доваться, изде́рживаться;

2. страд. растра́чиваться; расхо́доваться, изде́рживаться; расточа́ться; см. растра́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тахлява́ць (тахлева́ць) ’марнатравіць’ (Нас.), ’марнатравіць, перапрадаваць, спекуляваць’ (Чач.), тахлёва́ты ’мантачыць, растрачваць’ (Арх. Вяр.). Параўн. польск. дыял. tachlować ’перапрадаваць, махлярыць’. З ідыш táxl(j)even ’праматаць, прамотваць; растраціць, растрачваць’, што да tachles ’канкрэтная мэта, вынік, карысць’ (Астравух, Ідыш-бел. сл., 791), апошняе ўзыходзіць да бібл.-гебр. taḵlī̱t ’завяршэнне, крайнасць’ (Вінер, ЖСт., 1895, 1, 67; Штэрн, Wörterbuch, 211).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

peculate

[ˈpekjəleɪt]

v.

раскрада́ць, растра́чваць (гро́шы ці даве́раную маёмасьць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verschwénden

vt растра́чваць, ма́рна тра́ціць, марнатра́віць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

squander

[ˈskwɑ:ndər]

v.t.

растра́чваць; марнатра́віць, ма́рна тра́ціць, прагу́льваць (час, сі́лы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fritter​2 [ˈfrɪtə] v. : fritter away ма́рна тра́ціць, растра́чваць на дро́бязі (грошы, час і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)