sprzeniewierzenie

н. растрата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

malwersacja

ж. злоўжыванне; растрата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

defraudacja

ж. юр. растрата; раскраданне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Unterschlágung

f -, -en

1) уто́йванне

2) растра́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ма́нка 1 ’манная каша’ (Мат. Гом.). З рус. ма́нка ’тс’, якое са словазлучэння манная крупа. Да ма́нна (гл.).

Ма́нка 2, манко растрата’ (беласт., Сл. ПЗБ). З польск. manko, якое з італ. тапсо ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

defalcation

[,di:fælˈkeɪʃən]

n.

1) крадзе́ж або́ злоўжыва́ньне грашмі́, растра́та f.

2) скра́дзеная або́ растра́чаная су́ма

3) прысво́йваньне чужо́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Únterschleif

m -(e)s, -e уст. падло́г; растра́та

éinen ~ begéhen* — зрабі́ць растра́ту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кула́ж

(фр. colage = страта)

1) скідка з вагі на ўтруску, што робіцца ў час куплі рэдкіх прадуктаў, а таксама сама ўтруска;

2) перан. непрадуктыўная растрата матэрыяльных сродкаў, часу, працы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

nadużycie

н.

1. czego злоўжыванне чым;

nadużycie zaufania — злоўжыванне даверам;

nadużycie władzy — злоўжыванне ўладай; перавышэнне ўлады;

2. злоўжыванне; растрата;

nadużycie finansowe — растрата;

nadużycie gospodarcze — гаспадарчае злоўжыванне;

popełnić nadużycie — зрабіць (учыніць) злоўжыванне; злоўжыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)