цэ́тлік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Ярлык (у 2 знач.), этыкетка.

2. Распіска, квітанцыя.

Атрымаць на рукі ц.

|| прым. цэ́тлічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэ́тлік, ‑а, м.

Разм. Распіска, квітанцыя. Другі перакладчык, які дагэтуль маўчаў, раздае старастам цэтлікі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВА́ЎЧАР

(ад англ. voucher распіска, паручыцельства),

1) грашовы апраўдальны дакумент (напр., аплочаны рахунак-фактура, пагашаны рахунак або квітанцыя); распіска.

2) Дакумент, які сведчыць выдачу крэдыту, аплату.

3) Прыватызацыйны чэк на прад’яўніка для мэтавага набыцця каштоўных папер з абмежаванай сферай абарачэння — акцый, аблігацый і інш. 4) Кантрольны талон.

т. 4, с. 45

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

квіто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. Білет, талон.

Набыць к. у тэатр.

2. Чэк.

Атрымаць у касе к.

3. Квітанцыя, распіска (разм.).

|| прым. квіто́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

receipt [rɪˈsi:t] n.

1. (for) чэк; распі́ска ў атрыма́нні; квіта́нцыя;

a receipt for a sum распі́ска ў атрыма́нні пэ́ўнай су́мы

2. fml (of) атрыма́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

IOU [ˌaɪəʊˈju:] n. infml (скар. ад I owe you) пазыко́вая/даўгава́я распі́ска

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

квіта́нцыя, ‑і, ж.

Афіцыйная распіска ў атрыманні ад каго‑н. грошай або іншых каштоўнасцей. Паштовая квітанцыя. Квітанцыя на абутак. Атрымаць рэчы па квітанцыі.

[Іт. quitanza.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ро́сьпіскараспіска (дакумент)’ (Бяльк., Нар. Гом.) — у выніку кантамінацыі роспісь і рус. расписка. Да піса́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Beschinigung

f -, -en пасве́дчанне; распі́ска; квіта́нцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

oblig, ~u

м. уст. распіска

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)