распуска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распускаць — распусціць і распускацца — распусціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́кацца, ‑аецца; незак.

Разм. Лопацца, распускацца. Ужо набраклі і покаліся ад веснавога соку пупышкі на дрэвах. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

disband [dɪsˈbænd] v. распуска́ць; распуска́цца; расфарміро́ўваць; расфарміро́ўвацца;

The group disbanded. Група расфарміравалася.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дысацыява́ць

‘растварыць (раствараць), распусціць (распускаць) што-небудзь; растварыцца (растварацца), распусціцца (распускацца)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дысацыю́ю дысацыю́ем
2-я ас. дысацыю́еш дысацыю́еце
3-я ас. дысацыю́е дысацыю́юць
Прошлы час
м. дысацыява́ў дысацыява́лі
ж. дысацыява́ла
н. дысацыява́ла
Загадны лад
2-я ас. дысацыю́й дысацыю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дысацыю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дысацыява́ць

‘растварыць (раствараць), распусціць (распускаць) што-небудзь; растварыцца (растварацца), распусціцца (распускацца)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дысацыю́ю дысацыю́ем
2-я ас. дысацыю́еш дысацыю́еце
3-я ас. дысацыю́е дысацыю́юць
Прошлы час
м. дысацыява́ў дысацыява́лі
ж. дысацыява́ла
н. дысацыява́ла
Загадны лад
2-я ас. дысацыю́й дысацыю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дысацыява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наклю́нуты, ‑ая, ‑ае.

1. Прабіты дзюбай (пра шкарлупіну яец, з якіх вылупліваюцца птушаняты).

2. Які пачаў прарастаць, распускацца. Наклюнутае зерне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развраща́ться

1. (становиться развратным) разбэ́шчвацца;

2. (морально разлагаться) разбэ́шчвацца;

3. (избаловываться) распуска́цца, разду́рвацца;

4. страд. разбэ́шчвацца; распуска́цца, разду́рвацца; см. развраща́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наклю́нуцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; зак.

1. Стаць прабітым дзюбай (пра шкарлупіну яек, з якіх вылупліваюцца птушаняты).

2. Пра зерне, пупышкі: пачаць прарастаць, распускацца.

3. перан. Выпадкова трапіцца, абазначыцца, намеціцца (разм.).

Наклюнулася добрая работа.

|| незак. наклёўвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Квітне́ць ’распускацца, расцвітаць (пра кветкі)’ (ТСБМ). Гл. квет.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

unfurl [ˌʌnˈfɜ:l] v.

1. развіна́ць, разго́ртваць (штандар); распуска́ць (ветразі)

2. распуска́цца (пра кветкі, лісткі і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)