rozbierać się

незак. раздзявацца, распранацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Распра́таваць ’распранаць’ (валож., пруж., Сл. ПЗБ), распра́таць, распра́таці ’распрануць’, распра́тацца ’распрануцца’, распра́тваццараспранацца’ (Сцяшк.). Гл. апратаць, вопратка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

undress

[ʌnˈdres]

1.

v.i.

1) распрана́цца; разьдзява́цца

2) разьдзява́цца дагала́

2.

v.t.

1) здыма́ць во́пратку, распрана́цца

2) здыма́ць аздо́бы

3) здыма́ць перавя́зку з ра́ны

3.

n.

1) штодзённая во́пратка

2) галізна́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зача́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Спец. Замацаваць, прывязаць канатам, ланцугом і пад. (судна, плыт і пад.). Шлюпку [матросы] выцягнулі на сушу, зачалілі за камень і пачалі распранацца. Кузьменка купацца не захацеў. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Разбіра́ць1 ’разнімаць на састаўныя часткі’, ’сартаваць’ (ТСБМ), ’парадкаваць мясную тушу’ (ТСБМ; трак., дзятл., гарад., Сл. ПЗБ), ’разбураць’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), розбіра́ць ’разумець, цяміць’, ’раздзіраць, расскубваць’, ’разнімаць тушу пасля забою’ (ТС). Ад раз- і браць (гл.)

Разбіраць2 ’слаць пасцель’ (ваўк., Сл. ПЗБ), розбіра́ць ’распранаць’ (ТС), разбіра́ццараспранацца’ (Сцяшк.), разабра́цца ’распрануцца’ (воран., Сл. ПЗБ; Сцяшк. Сл.). З польск. rozbierać ’распранаць’, ’слаць ложак’, rozbierać sięраспранацца’, rozebrać się ’распрануцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Разбра́джваццараспранацца’ (лун., Жыв. сл.), розбрадзі́цца ’распрануцца’ (Сл. Брэс.). Зыходны дзеяслоў абрадзі́цца ’выстраіцца, апрануцца’, на аснове якога ўтварэнне з прыстаўкай раз- па тыпу абу́ццаразбу́цца (гл.). Гл. ра́дзіць1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

undressed [ʌnˈdrest] adj.

1. раздзе́ты, распра́нены, распра́нуты

2. неперавя́заны, незабінтава́ны;

an undressed wound незабінтава́ная ра́на;

get undressed раздзява́цца, распрана́цца

3. : undressed meat мя́са без гарні́ру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бая́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Уст. Шаферка, дружка маладой у час вясельнага абраду. Грузчыкі і вазакі, Пад вясёлае гранне музык, З маладымі баяркамі, Як на вяселлі сваім танцавалі. Танк.

2. Разм. Высокая футравая шапка. Антон увайшоў нарэшце, глянуў на жонку і пачаў павольна распранацца. Зняў сваю баярку. Паклаў яе акуратна на палічку вешалкі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

uskleiden

1.

vt

1) раздзява́ць, распрана́ць

2) абшыва́ць (дошкамі), абкле́йваць шпале́рамі; высціла́ць

2.

(sich) раздзява́цца, распрана́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прызнавацца, адкрывацца, раскрывацца; спавядацца, распранацца (перан.) □ выварочваць душу

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)