áusbaden

vt

разм.

etw. ~ müssen — распла́чвацца (за што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusessen

* vt

1) з’яда́ць

2) разм. перан. распла́чвацца, расхлёбваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

плаці́ць, плачу́, пла́ціш, пла́ціць; незак.

1. што і без дап. Аддаваць грошы як належнае за што-н.

П. за пакупку.

П. падаткі.

За здароўе лепш п., чым расплачвацца (прыказка).

2. перан., чым за што. Так або інакш адказваць на чый-н. учынак (кніжн.).

П. паслугай за паслугу.

П. дабром за зло.

|| зак. заплаці́ць, -лачу́, -ла́ціш, -ла́ціць; -ла́чаны.

|| наз. плаце́ж, -цяжу́, м. (да 1 знач.).

П. з растэрміноўкай.

|| прым. плаце́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

przypłacać

незак.

1. прыплачваць; даплачваць;

2. паплачвацца; расплачвацца за што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рассчи́тываться

1. в разн. знач. разлі́чвацца; (сводить счёты — ещё) раскві́твацца;

рассчи́тываться с рабо́чими разлі́чвацца з рабо́чымі;

рассчи́тываться за опло́шность разлі́чвацца за про́мах (памы́лку);

2. (расплачиваться за кого-, что-л.) распла́чвацца;

рассчи́тываться за свой посту́пок распла́чвацца за свой учы́нак;

3. страд. разлі́чвацца; см. рассчи́тывать​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pokutować

незак. каяцца; выкупляць, загладжваць (віну);

pokutować za grzechy ojców — расплачвацца за грахі (віну) бацькоў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

entlóhnen

vt

1) узнагаро́джваць (за працу); распла́чвацца (з кім-н.)

2) дава́ць разлі́к (каму-н.), звальня́я́ць (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gláttmachen

аддз. vt

1) разм. ула́джваць (справу)

2) разм. расквіта́цца (з чым-н.), апло́чваць, распла́чвацца

éine Schuld ~ — заплаці́ць доўг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

penalty [ˈpenəlti] n.

1. (for) пакара́нне, спагна́нне;

the death penalty пакара́нне сме́рцю

2. штраф;

a penalty clause пункт аб штра́фе за невыкана́нне дагаво́ра;

a penalty kick sport штрафны́ ўдар;

the penalty area sport штрафна́я пляцо́ўка

3. адмо́ўны бок (чаго-н.)

♦

pay the penalty распла́чвацца; не́сці цяжа́р (славы, адказнасці і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hérhalten

*

1.

vt праця́гваць, падстаўля́ць

2.vi распла́чвацца (за іншых); быць казло́м адпушчэ́ння

für álles ~ — плаці́ць за ўсё

zur Áushilfe ~ müssen — быць вы́мушаным дапамага́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)