разду́раны, -ая, -ае.

1. Распешчаны, капрызны, свавольны.

Раздуранае дзіця.

2. Разбэшчаны, распусны.

Не па гадах р. хлопец.

|| наз. разду́ранасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сібары́т, -а, Мы́це, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Распешчаны, раздураны раскошаю чалавек.

|| ж. сібары́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. сібары́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разба́лаваны гл. распешчаны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сібары́т, ‑а, М ‑рыце, м.

Неадабр. Распешчаны, раздураны раскошаю чалавек.

[Грэч. sybarítēs.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zniewieściały

распешчаны; жанчынападобны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

балаўны́, ‑ая, ‑ое.

Разм.

1. Дураслівы, свавольны.

2. Распешчаны, сапсаваны залішняй увагай. Балаўное дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

1. гл. мама.

2. Жанчына, якая корміць грудзьмі чужое дзіця.

|| прым. ма́мчын, -а (разм.).

Мамчына хустка.

Мамчын сынок (іран.) — распешчаны хлапчук, малады чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разба́лаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разбалаваць.

2. у знач. прым. Распешчаны, капрызны, непаслухмяны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баловно́й прост. распе́шчаны, дураслі́вы;

баловно́й ребёнок распе́шчанае дзіця́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wypieszczony

распешчаны, спешчаны; разбалаваны, збалаваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)