trwonić

незак. мантачыць, марнатравіць, раскідвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

раски́дываться​II несов.

1. (разлегаться) разляга́цца, раскіда́цца, раскі́двацца; (расседаться) рассяда́цца; (разваливаться — ещё) разва́львацца;

2. (распростираться) распасціра́цца;

3. (располагаться, устраиваться) раскіда́цца, раскі́двацца, размяшча́цца; (занимать большую площадь — ещё) разго́ртвацца; см. раски́нуться;

4. страд. раскіда́цца, раскі́двацца, расстаўля́цца; разго́ртвацца; распасціра́цца; см. раски́дывать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ро́скід, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. раскідваць, раскіда́ць — раскі́даць (у 1 знач.).

2. Стан паводле дзеясл. раскідвацца, раскіда́цца — раскі́дацца (у 1 знач.). Цёмныя мужыкі, — кажа сын, — адно могуць давесці ўсё да зруйнавання, да роскіду. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разва́ливаться​II несов., страд.

1. с.-х. (разгребаться, раскидываться) раскі́двацца, растраса́цца; (о валках) разбіва́цца; (о тесте) спец. раска́чвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verzétteln

I

1.

vt растра́чваць, марнава́ць

2.

(sich) раскіда́цца, раскі́двацца

sich in Kléinigkeiten ~ — разме́ньвацца на дро́бязі

II

vt зано́сіць на ка́рткі [у катало́г]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rozpościerać się

rozpościera|ć się

незак. распасцірацца; раскідвацца;

z wieży rozpościerać się piękny widok — з вежы адкрываецца прыгожы краявід

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sprawl​2 [sprɔ:l] v.

1. развалі́цца; расцягну́цца, валя́цца;

sprawl on the beach ляжа́ць на пля́жы;

send smb. sprawling збіць каго́-н. з ног;

He sprawled across the bed. Ён разлёгся ўпоперак ложка.

2. распаўза́цца ва ўсе бакі́, раскі́двацца, распасціра́цца;

Suburbs sprawl out into the countryside. Прыгарад распаўзаецца ва ўсе бакі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ciskać

ciska|ć

незак. co, czym кідаць; шпурляць;

fala ~ła łódkami o brzeg — хваля шпурляла лодкі на бераг;

~ć pieniądze — раскідвацца грашыма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

water​1 [ˈwɔ:tə] n.

1. вада́;

fresh/boiled/drinkingwater прэ́сная/гатава́ная/пітна́я вада́;

a piece of water вадаём;

the head of water напо́р вады́

2. pl.waters во́ды; мо́ра; акія́н;

across the waters за мо́рам, за акія́нам;

drink the waters піць лячэ́бныя во́ды (на курорце)

3. узро́вень вады́;

high water по́ўная вада́, прылі́ў;

low water ні́зкая вада́; адлі́ў

♦

spend money like water infml раскі́двацца грашы́ма;

still waters run deep ≅ ці́хая вада́ берагі́ рве;

be in/get into hot water;

be in low waters сядзе́ць на ме́лі;

by water па вадзе́;

keep one’s head above water адо́льваць ця́жкасці;

(like) water off a duck’s back infml як з гу́сі вада́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

раскі́дацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Стаць непрыгодным, разбурыцца, разваліцца на часткі. — А людзі кажуць так: раскідаецца печ зімою — тое самае, што абрадзініцца жонка ў жніва. Колас. [Сабастыян:] — Раскідаліся жорны, хоць ты што хочаш. А заўтра чуць свет трэба будзе вобмешкі ўмалоць. Чорны. // перан. Разладзіцца, расстроіцца; распасціся. Вяселле раскідалася. □ Кампазітар Сэлецкі браўся напісаць музыку, спыніліся на драматычнай старонцы гісторыі — Мазепе. Але справа раскідалася. Клышка.

2. Размясціцца на вялікай прасторы, далёка адзін ад аднаго. Нізенькія кусцікі.. уперамежку з ядлоўцамі кучкамі раскідаліся па балоце. Колас. // Разм. Раз’ехацца, разысціся, перастаўшы быць разам. Раскідаліся Шэметы па свеце: Мацвей у Некрашах, у калгасе, Лукаш у Мінску, у аспірантуры. Лобан.

3. Раскінуць рукі, ногі (у сне). Алёшка павярнуўся, раскідаўся, спаўзла коўдрачка. Гурскі.

4. Разм. Стаць непрыгодным, немагчымым для язды (пра дарогу напрадвесні і ранняй вясной). — Раскідаецца дарога, тады ні ў санях, ні ў калёсах нікуды не дабярэшся. С. Александровіч.

5. Разм. Захапіцца кіданнем чаго‑н.

6. Разм. Нарадзіць дзіця. І толькі тады ў галаву мне цюкнула: жонка ж мая цяжарная, не сёння — заўтра раскідацца павінна. Сачанка.

7. Заняцца адначасова многімі справамі, не засяроджваючыся ні на чым. [Алесь:] — Мяркую за паўтара года падрыхтавацца і здаць іспыты за славесны і гістарычны факультэты. — Ну, а потым? — Потым, мяркую, філасофію, натуральныя навукі. — Не баіцеся раскідацца? Караткевіч.

раскіда́цца, ‑а́юся, ‑а́ешся, ‑а́ецца; незак.

1. Незак. да раскі́дацца.

2. Разм. Не цэнячы чаго‑н., дарэмна траціць, не імкнуцца ўтрымаць што‑н. пры сабе; раскідвацца. — Не з беднага краю, — паглядзела на.. [Зіну] Таня. — Дзесяткамі раскідаешся. Мыслівец. Пасада першага сакратара ЦК камсамола Беларусі не давала магчымасці [Платону Галавачу] надта раскідацца часам. Скрыган. — Цяпер вельмі разбірацца і раскідацца няма кім. Усё лепей, чым нікога... Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)