разгра́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што.

Грабячы, расцягнуць, раскрасці.

Р. гаспадарку.

|| незак. разграбля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. разграбле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскрада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раскрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскра́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раскрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскра́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад раскрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozkraść

зак. раскрасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

расцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Разабраць, разнесці ў некалькі прыёмаў у розныя месцы.

Р. паркан на дровы.

2. Раскрасці (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

параскрада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Раскрасці ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскрада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскрадаць — раскрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскра́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскрадваць — раскрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verúntreuen

vt

1) растра́чваць, раскра́сці

2) злоўжыва́ць даве́рам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)