rozpadlina

ж. расколіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

crevasse [krəˈvæs] n. geol. раско́ліна, рассе́ліна, глыбо́кая трэ́шчына (звыч. ледавіка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

crevice [ˈkrevɪs] n. шчы́ліна, раско́ліна (у скале, сцяне і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

szczelina

ж. шчыліна, расколіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pęknięcie

н. трэшчына; расколіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

клюфт

(ням. Kluft = расколіна)

геал. пустата паміж жылай і прылеглай да яе пародай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

żleb, ~u

м. расколіна, цясніна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Прасе́ліна ’шчыліна, расколіна’ (Нас.). Чэш. prasėdiіпа ’даліна, лажбіна’, серб.-харв. prosjelina ’расколіна’. Прасл. *prosedlina (Варбат, Морфонология, 204). Да *prosedati ’прасядаць’, уласна ад дзеепрым. прошл. часу на -/- з суф. ‑ina.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расще́лина

1. (ущелье) цясні́на, -ны ж.;

2. (щель) шчы́ліна, -ны ж., раско́ліна, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Rítze

f -, -n шчы́ліна, раско́ліна; дра́піна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)