Расо́вы ’рыжы’ (Сцяшк.), ’пародзісты’ (Скарбы). З польск. rasowy ’пародзісты’, што ад ра́са 2 (гл.). Параўн. ра́савы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

full-blooded

[,fʊlˈblʌdɪd]

adj.

1) чыстакро́ўны, чы́стае ра́сы; ра́савы, паро́дзісты (пра жывёліну)

2) паўнакро́ўны; мо́цны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

racial

[ˈreɪʃəl]

adj.

ра́савы

racial traits — ра́савыя характэ́рныя ры́сы

racial dislikes — ра́савыя варо́жасьці

racial problems — ра́савыя прабле́мы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rasowy

rasow|y

1. расавы;

dyskryminacja ~a — расавая дыскрымінацыя;

stosunki ~e — расавыя адносіны;

2. пародзісты; пародны; чыстакроўны;

~y pies — пародны сабака

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

breed

[bri:d]

v., bred, breeding

1.

v.t.

1)

а) пладзі́ць; выво́дзіць, высе́джваць (птушаня́т)

б) выро́шчваць расьлі́ны, разво́дзіць

2) гадава́ць (паро́дзістую жывёлу, ко́ней)

3) Figur. разво́дзіць, спрычыня́цца, выкліка́ць

Dirt breeds germs — У бру́дзе разво́дзяцца бактэ́рыі

Careless driving breeds accidents — Няўва́жная язда́ вядзе́ да ава́рыяў

4) узгадо́ўваць; вучы́ць, навуча́ць

He was bred to be a sailor — Яго́ вы́вучылі на марака́

2.

v.i.

1) радзі́цца, распло́джвацца

2) паўстава́ць; разьвіва́цца

3.

n.

1) паро́да f.; заво́д -у m., ра́са f.

breeds of cattle — паро́ды жывёлы

2) гату́нак -ку m.; тып -у m.

a fighting breed of men — ваяўні́чы тып людзе́й

3) U.S., Sl. ра́савы мяша́нец (цяпе́р абра́зьлівае)

•

- breed in

- breed out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)