навылётны, -ая, -ае.

Скразны, які праходзіць наскрозь ад аднаго канца да другога праз унутраную частку чаго-н.

Навылётная адтуліна.

Навылётнае кулявое раненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

легкара́нены, ‑ага, м.

Той, хто атрымаў невялікае, лёгкае раненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кісць, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Частка рукі, якая складаецца з запясця, пясці і пальцаў.

|| прым. кі́сцевы, -ая, -ае (спец.).

Кісцевое раненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́нены, -ая, -ае.

1. Які мае рану¹.

Р. салдат.

2. у знач. наз. ра́нены, -ага, м.; ра́неная, -ай, ж. Чалавек, які атрымаў раненне.

Аперыраваць раненага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bullet [ˈbʊlɪt] n. ку́ля;

a bullet wound куляво́е ране́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

самастрэ́л², -а і -у, м.

1. -у. Наўмыснае раненне самога сябе з мэтай ухіліцца ад ваеннай службы.

2. -а, мн. -ы, -аў. Салдат, які знарок раніў сябе (разм.).

Шпіталізаваць самастрэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самастрэ́л м (раненне) Sélbstverstümmelung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

плеўры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Запаленне плеўры. Раненне ў грудную клетку.. дало цяжкі плеўрыт. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verwúndung

f -, -en ране́нне, пашко́джанне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stréifwunde

f -, -n лёгкае ране́нне, дра́піна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)