апладзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; 
Пляскаць у далоні (у знак ухвалы або прывітання). 
[Ад фр. applaudir.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апладзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; 
Пляскаць у далоні (у знак ухвалы або прывітання). 
[Ад фр. applaudir.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жа́лаванне, ‑я, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камісіёнка, ‑і, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіро́ка, 
Сухі гарачы паўднёвы або паўднёва-ўсходні вецер у Міжземнаморскім басейне. 
[Іт. sirocco.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шама́н, ‑а, 
Чараўнік, знахар у народаў, рэлігія якіх заснавана на кульце духаў, на магіі. 
[Эвенкійскае — узбуджаны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вадэві́ль, ‑я, 
Жартоўная п’еса, у якой дыялогі чаргуюцца з песнямі. 
[Фр. vaudeville.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ачмуры́ць, ачмуру, ачмурыш, ачмурыць; 
1. Задурманіць, затлуміць. 
2. Абдурыць, схіліць на што‑н., збіць з толку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэквізі́тар, ‑а, 
Той, хто адказвае за рэквізіт (у 1 знач.). 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каркаві́на, ‑ы, 
Частка тушы, якая прылягае да карка. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ландо́, 
Чатырохмесная карэта з адкідным верхам. 
[Фр. landau.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)