інсцэніро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж.

1. гл. інсцэніраваць.

2. Інсцэніраваны твор, спектакль.

Цікавая і. рамана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

central [ˈsentrəl] adj.

1. цэнтра́льны;

central heating цэнтра́льнае ацяпле́нне

2. гало́ўны;

the central figures in a novel гало́ўныя дзе́ючыя асо́бы рама́на, геро́і рама́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

першадрукава́ны, -ая, -ае.

1. Які адносіцца да першых, пачатковых гадоў кнігадрукавання.

Першадрукаваныя кнігі.

2. Які з’яўляецца першым друкаваным выданнем.

П. тэкст рамана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dramatization, BrE -isation [ˌdræmətaɪˈzeɪʃn] n. інсцэніро́ўка (рамана, апавядання і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

staging [ˈsteɪdʒɪŋ] n.

1. пастано́ўка (п’есы); інсцэніро́ўка (рамана)

2. падмо́сткі; рыштава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фактаграфі́чнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць фактаграфічнага. Фактаграфічнасць рамана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

архітэкто́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж. (спец.).

Будова мастацкага твора, арганічная ўзаемасувязь яго галоўных і другарадных элементаў; кампазіцыя.

А. рамана.

|| прым. архітэктані́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спро́шчаны, -ая, -ае.

1. Прасцейшы за папярэдні.

С. механізм.

2. Залішне просты, недастаткова глыбокі; прымітыўны.

С. фінал рамана.

Спрошчанае ўяўленне пра жыццё.

|| наз. спро́шчанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднайме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае тое самае імя, такую самую назву. Аднайменныя электрычныя гарады. □ Паводле рамана «Бацькаўшчына» ў 1932 годзе К. Чорны напісаў аднайменную п’есу, у якой захоўваецца асноўная сюжэтная лінія рамана. Луфераў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́ўтар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто стварае мастацкі твор, навуковую працу, музыку, распрацоўвае праекты і пад.

А. рамана.

А. сімфоніі.

А. праекта.

|| прым. а́ўтарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)