назе́мны в разн. знач. назе́мный;

~ная чыгу́нка — назе́мная желе́зная доро́га;

~ныя во́йскі — назе́мные войска́;

раке́ты ~нага базі́равання — раке́ты назе́много бази́рования

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раке́та-перехва́тчик воен. раке́та-перахва́тчык, род. раке́ты-перахва́тчыка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

launch​1 [lɔ:ntʃ] n. спуск (на ваду карабля); за́пуск (ракеты)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мадэ́ль ж., в разн. знач. моде́ль;

но́выя ~лі абу́тку — но́вые моде́ли о́буви;

но́вая м. аўтамашы́ны — но́вая моде́ль автомаши́ны;

м. раке́ты — моде́ль раке́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раке́та-носи́тель (многоступенчатая ракета) раке́та-но́сьбіт, род. раке́ты-но́сьбіта м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ракетападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму ракеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траекто́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

1. Лінія, якую апісвае ў прасторы якое-н. цела або пункт у працэсе руху.

Т. палёту метэарыта.

2. Лінія палёту снарада, ракеты або кулі.

|| прым. траекто́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

БАЛІСТЫ́ЧНАЯ РАКЕ́ТА,

ракета, траекторыя палёту якой складаецца з актыўнага і пасіўнага адрэзкаў шляху. На актыўным участку ракета рухаецца з дапамогай рухавіка і накіроўваецца спец. сістэмай кіравання, на пасіўным — па балістычнай крывой, як свабодна кінутае цела.

Да балістычных ракет адносяцца баявыя ракеты (у тым ліку міжкантынентальныя), касмічныя (у тым ліку ракеты-носьбіты), доследныя ракеты і інш. Бываюць адна- і шматступеньчатыя, кіроўныя і некіроўныя. Баявыя ракеты паводле прызначэння падзяляюцца на тактычныя, аператыўна-тактычныя і стратэгічныя. Аснашчаюцца ядз. або няядз. боегалоўкамі і рознымі сродкамі пераадолення проціракетнай абароны. Першыя баявыя балістычныя ракеты Фау-2 выкарыстаны Германіяй у 1944 у 2-ю сусв. Вайну.

т. 2, с. 254

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

раке́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ракеты. Ракетная ўстаноўка. Ракетны пісталет. Ракетны сігнал. Ракетны рухавік. Ракетныя войскі.

2. Які дзейнічае па прынцыпу ракеты (у 2 знач.). Ракетная тэхніка. Ракетныя снарады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саманавядзе́нне, ‑я, н.

Аўтаматычнае навядзенне па цэль (самалёта, ракеты і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)