Рэ́зчык ’той, хто рэжа; разьбяр’ (ТСБМ), ’хто пілуе дровы’ (ТС), рэ́шчык ’разец’ (вільн., Сл. ПЗБ, Шатал.). Ад рэзаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rzeźbiarz

м. скульптар; разьбяр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

drzeworytnik

м. ксілограф; разьбяр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sculptor

[ˈskʌlptər]

n.

разьбя́р -а́ m., ску́льптар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cyzeler

м. разьбяр па метале

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Андрэй (аршанскі разьбяр) 12/604

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Лукашэвіч Л. (разьбяр) 9/76

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ре́зчик

1. (мастер по художественной резьбе) разьбя́р, -ра́ м.;

2. (резальщик) рэ́зчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

carver

[ˈkɑ:rvər]

n.

1) разьбя́р -а́ m.; рэ́зчык -а m.

2) нож для рэ́заньня мя́са

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Андрэеў Канстанцін (разьбяр па дрэве) 1/462

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)