размякча́ць несов., прям., перен. размягча́ть; см. размякчы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размякчы́цца сов., прям., перен. размягчи́ться; см. размякчы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размякчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. размякчаць — размякчыць (у 1 знач.), стан паводле дзеясл. размякчацца — размякчыцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odmiękczyć

зак. размякчыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozmiękczyć

зак. размякчыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozmięknąć

зак. размякчыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рассмакта́ць, ‑смакчу, ‑смокчаш, ‑смокча; зак., што.

Разм.

1. Прымусіць знікнуць, разысціся (пра пухліну, кровазліццё і пад.).

2. Смокчучы, размякчыць, растварыць. Рассмактаць цукерку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.

1. Размякчыць парай, варам.

Р. зерне.

2. Разагрэць да поту; разгарачыць (разм.).

Р. цела.

|| незак. распа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. распа́рванне, -я, н. і распа́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

durchweichen

I dúrchweichen

vi (s) прамо́кнуць; размякчэ́ць

II durchwéichen

vt прамачы́ць; размякчы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

размя́ть сов.

1. (сделать мягким) размя́ць, размякчы́ць; (растереть) расце́рці;

2. (размесить) размясі́ць;

3. перен., разг. размясі́ць; см. размина́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)