размыка́ть несов.

1. размыка́ць; см. разомкну́ть​ 1;

2. (глаза) расплю́шчваць; (губы) расту́льваць;

3. (руки) разніма́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áuslösen

1.

vt

1) выкліка́ць; змуша́ць; быць прычы́най

2) расчапля́ць, размыка́ць

3) выкупля́ць, вызваля́ць (пры дапамозе выкупу)

2.

(sich) узня́цца, вы́бухнуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)