размота́ть​II сов., прост. размата́ць, разманта́чыць; змарнатра́віць;

размота́ть де́ньги размата́ць (разманта́чыць) гро́шы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размота́ть​I сов., прям., перен. размата́ць, мног. паразмо́тваць; раскруці́ць, мног. параскру́чваць;

размота́ть ни́тки размата́ць ні́ткі;

размота́ть бинт размата́ць (раскруці́ць) бінт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размата́ны I размо́танный; см. размата́ць I

размата́ны II размо́танный, растра́ченный; см. размата́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размо́тваць несов. разма́тывать; см. размата́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размата́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад разматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размо́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разматаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размо́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размотваць — разматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Расшэ́ндзіць ’неэканомна растраціць’ (Сцяшк. Сл.), росшэндзіць, росшэ́ндрыць, росшэндзе́рыць ’растраціць, разматаць’ (ТС). Відаць, на аснове імітатыва хуткага руху, параўн. шэ́нды (гл): шэнды‑брэнды ’туды-сюды’, параўн. распшы́каць ’растраціць, разматаць (грошы)’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

размо́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размотваць — разматаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odmotać

зак. разматаць, адматаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)