Ро́зляг у выразе: розляг ідзе ’разносіцца, пашырацца (пра шум, крык і інш.)’ (навагр., Жыв. НС). Ад разляга́цца ’тс’, якое з прасл.*orz‑lęgati sę ’тс’ (параўн. укр.розляга́тися, польск.rozlegać się, н.-луж.rozlěgaś se, чэш.rozléhati se, славац.rozliehať sa, славен.razlégati se, серб.разле́гати се ’тс’, харв.razlèći se). Да раз- (роз-) і ле́гчы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
erstrécken
(sich) 1) распасціра́цца; разляга́цца
2)
(auf A, über A) распаўсю́джвацца (на што-н.)
3) бокс упа́сці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Тутне́ць ‘пульсаваць, рытмічна адгукацца’: тутніць у жылах кроў (Ластоўскі, Выбр. тв., 210), сюды ж тутно́ ‘пульс’ (Ласт.), ст.-бел.тутно ‘напружанне’ (ГСБМ). Параўн. рус.сіб.ту́тнуць ‘гучаць, адгукацца па зямлі (пра тупат)’, польск. старое tętnieć ‘рытмічна адгукацца, гучаць, разлятацца’, харв.tytnjiti ‘адгукацца гулам’, чак.tytńȉt ‘гудзець’: u glȏvȉ tutńȉ, славен.дыял.tutnéti ‘глуха гучаць’, серб.ту́тњити ‘грукатаць, грымець’, балг.тъ́тна ‘грымець, разлягацца, грукатаць’, радоп.татни́ ‘дрыжыць, трасецца (зямля пры землятрусе)’, макед.татни, татони ‘гудзець, разлягацца гулам’, ц.-слав.тѫтьнѣти ‘грымець, гучаць’. Прасл.*tǫtьneti/*tǫtьnati разглядаецца як вынік рэдуплікацыі кораня, які мае гукапераймальнае паходжанне (Фасмер, 4, 127; Брукнер, 571; Скок, 3, 529; Борысь, 633; Рэйзак, Prasl. dialektizacija, 146), дзеяслоў фармальна блізкі да літ.tutnoti ‘калаціць, таўчы’. Меркаванні Фурлан (Бязлай, 4, 252) пра мажлівасць вывядзення з прасл.*tǫtati і дэвербатыва *tǫtъ ‘гром, шум’ ставяць пад сумненне з-за адсутнасці фіксацыі ў славянскіх мовах адпаведных слоў (ESJSt, 16, 975), параўн., аднак, тут2 ‘мера, ступень’ няяснага паходжання (гл.).