Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
rozłamać się
зак.разламацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
разло́млівацца, ‑аецца; незак.
1.Незак.даразламацца.
2.Разм. Моцна, нясцерпна балець (пра галаву).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
entzwéigehen
*vi(s) разбі́цца, разлама́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ло́пнуць¹, -ну, -неш, -не; -ні; зак.
1. Даць трэшчыну; трэснуўшы, разламацца, разадрацца, парвацца.
Лопнуў графін.
Лопнула струна.
2.перан. Пацярпець поўную няўдачу, крах (разм.).
Лопнулі надзеі.
◊
Лопнуць са смеху (разм.) — зайсціся моцным смехам.
Цярпенне лопнула (разм.) — няма больш сіл цярпець, вытрымка скончылася.
|| незак.ло́паць, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пакрышы́цца, ‑крышыцца; зак.
Раскрышыцца, разламацца цалкам або часткова. Хлеб пакрышыўся. □ Баёк механічнага бура, які здольны быў правіць тоўстую .. сталь, адскочыў ад сцяны і пакрышыўся.Шыцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лу́пнуць ’памерці’ (Грыг.) — у выніку пераносу значэння з лу́пнуць ’ударыць’ (бых., Мат. Маг.), лу́пнуць ’трэснуць, разламацца’ пры ад’ідэацыі рус.смал.лу́нуць ’памерці, здохнуць’. Да лупіць1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
разло́мвацца, ‑аецца; незак.
1.Незак.даразламацца.
2.Разм. Моцна, нясцерпна балець (звычайна пра галаву). Мы пагулялі, пачаставаліся гэтак, што назаўтра ў мяне былі парожнія кішэні і галава разломвалася не толькі ад п’янкі, але і ад думак, як жыць далей.Сабаленка.
3.Зал.да разломваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трэ́снуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Стварыць трэск.
Пад нагамі трэснула сухая галінка.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Лопнуць, раскалоцца, разламацца, утварыць трэшчыну.
3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Патрэскацца (пра скуру, губы і пад.).
4.каму, чым па чым і без дап. Моцна стукнуць, ударыць (разм.).
◊
Хоць трэсні (разм.) — пра дарэмныя намаганні, старанні.
|| незак.трэ́скаць, -ае (да 1 і 2 знач.).
|| наз.трэ́сканне, -я, н. (да 1—3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разбуры́цца, ‑бурыцца; зак.
1. Разваліцца, разламацца, рухнуць. — За вайну шахты ўсе разбурыліся, ладзіць іх трэба.Галавач.//перан. Парушыцца, распасціся. У хаце Раманюка разбурылася мая сям’я.Савіцкі.— Прыміце з гэтага масіву толькі два гэтыя будынкі — і ўвесь ансамбль разбурыцца.«ЛіМ».
2.перан. Не ажыццявіцца, не спраўдзіцца. Перад Алесем стаяла дзяўчына. І адразу ўсе ягоныя ўяўленні разбурыліся. Тонкая і гнуткая ў таліі, шырокая ў клубах, высокая ў невялікіх грудзях.Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)